Mijn eigen grenzen stellen. Blog #3

Ik heb altijd gevonden, dat je rekening moet houden met andermans grenzen en dat iemand die dat niet deed egoïstisch en kortzichtig was. Nou vind ik dat nog steeds, maar na een opmerking van een man op een feestje, moet ik hier toch nog wat aan toegevoegen. IEMAND DIE DE GRENZEN VAN EEN ANDER KENT en er toch geen rekening mee houdt, is egoïstisch en kortzichtig.

Wat werd en nu precies gezegd, waardoor het me (eindelijk) allemaal duidelijk werd? De zin was: “Als ik wat doe en een ander heeft daar last van, dan is dat zijn of haar probleem”. Dit sloeg bij mij in als een bom. Ik wist niet wat ik hoorde en ik vond hem de ultieme egoïst. Dit kon toch niet waar zijn?

De weken en maanden verstreken en gaandeweg kwam bij mij het besef, dat hoewel ik heel anders in elkaar steek. de man eigenlijk helemaal gelijk had. Als iemand over mijn grenzen gaat, is dat niet zijn of haar probleem, maar de MIJNE omdat ik dat tolereer.

Ik moet op tijd aangeven als iemand over mijn grenzen heen gaat en dat al helemaal in het begin aangeven! Dat voorkomt een heleboel frustraties en woede op de lange termijn. Dan hoef ik dit aan het einde niet met een woede uitbarsting recht te zetten, want ik had het al veel eerder in de kiem kunnen smoren. IK MOET MIJN GRENZEN AANGEVEN, zodat een ander weet waar die liggen en er dan rekening mee kan houden.

Ik zal het proberen duidelijk te maken aan de hand van enkel voorbeelden, waarvan enkele vast wel bekend voor komen:

  • Nadat de kat al 3x eten heeft gehad, schooit hij voor een vierde maal om eten.
  • Net zoals elke avond jengelen de kinderen weer door een favoriet TV programma heen, zodat je weer het leukste gedeelte mist.
  • Hoewel je eigenlijk helemaal geen spruitjes lust, krijg je ze deze week voor de tweede keer van je partner.
  • Je baas laat je het onkruid wieden, terwijl dat helemaal niet bij je functie hoort.
  • Een klant vindt dat de volgende dag monteurs in München moeten staan, wat eigenlijk helemaal niet kan.
  • De overheid komt met de zoveelste belasting, terwijl je die niet kan betalen.

Allemaal voorbeelden waarbij mensen of dieren steeds weer over mijn grenzen heen gaan. Dit doen ze vaak niet bewust (hoewel je dat bij de overheid af kan vragen), maar omdat ik geen duidelijke grenzen stel. Doe ik dat wel en ze gaan nog steeds over mijn grenzen, dan MOET IK DAT DIRECT ZEGGEN om later een hoop problemen te voorkomen. Doe ik dat niet, dan moet ik verder niet zeuren.

Wat een wondere wereld…………

Veel wijsheid toegewenst en zeg op tijd wat je denkt.

De blogmatser